Inadequate Narration
2020-2021
Inadequate Narration
In this work, mathematics and geometry, and Maryam Mirzakhani’s theory of counting simple geodesic on hyperbolic surfaces, which has inspired the development of this form, have been used to challenge the nature of the narrative image- to make a straight line, make its way around a circle and pass through two holes in the shortest time. In this work, the line gives way to the narrative, which proceeds its way in a long linear continuum and returns to the starting point in the shortest time. The narration will not be readable despite the linear continuity due to the disruption and space/time intervals. In the end, despite the visual continuity, the narrative has no beginning or end. Looking at an event from different angles can disrupt the grand narrative, so there is no straightforward story.
روایتگری الکن
در این اثر از ریاضی و هندسه و از نظریهی به اثبات رسیدهی مریم میرزاخانی در مورد محاسبة حجم هندسه هذلولوی که الهامبخش برای شکلگیری این فرم بوده برای به چالش کشیدن ماهیتِ تصویرِ روایی استفاده شده است. تا خطی مستقیم، مسیر خود را حول گردشی در دور و با عبور از دو حفره در کوتاهترین زمان طی کند. در این اثر، خط جای خود را به روایت موجود در نقاشی میدهد تا در یک پیوستار بلند خطی طوری ادامه پیدا کند که در کوتاهترین زمان به نقطة آغازین بازگردد. روایت با وجود پیوستگی خطی، به دلیل از هم گسستگی و وجود فاصلة زمانی و مکانی قابل خوانش نخواهد بود. در نهایت روایت، با وجود پیوستگی تصویری بیآغاز و بیپایان خواهد ماند. زوایای مختلف یک رخداد میتوانند روایت کلانی را از هم بپاشانند به همین دلیل روایت کلی و عیانی وجود ندارد.